Κατανάλωση κρέατος και πολιτική ιδεολογία
Σε ένα προηγούμενη στήλη Συζήτησα πρόσφατη έρευνα (Hodson & Earle, 2018) δείχνοντας ότι οι συντηρητικοί, σε σχέση με τους φιλελεύθερους, είναι πιο πιθανό να επιστρέψουν στην κατανάλωση κρέατος όταν προσπαθούν να το εξαλείψουν από τους διατροφή. Καταργούνται από την κατανάλωση κρέατος. Και αποδείξαμε ότι αυτή η διαφορά αριστερά-δεξιά στο χτύπημα πίσω στο κρέας οφείλεται σε εκείνους που βρίσκονται στη δεξιά ύπαρξη: (α) λιγότερο πιθανό να δοκιμάσουν τομή έξω κρέας για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης (π.χ., την καλή μεταχείριση των ζώων · διατροφή των φτωχών) και (β) υποστηρίζονται λιγότερο κοινωνικά στην προσπάθειά τους να περιορίσουν την κατανάλωση κρέατος. Είναι ενδιαφέρον ότι η διαφορά αριστερά-δεξιά ΔΕΝ οφείλεται σε παράγοντες όπως η διαφορική λαχτάρα κρέατος από εκείνους στα αριστερά ή τα δεξιά.
Πόσο μεγάλο είναι το χάσμα αριστερά-δεξιά στην κατανάλωση κρέατος;
Νέα στοιχεία από ένα Δημοσκόπηση Gallup 2018 παρέχουν εξαιρετικές εκτιμήσεις για χορτοφαγία και veganism στις Η.Π.Α. Συνολικά, το 5% των Αμερικανών θεωρούν τους εαυτούς τους χορτοφάγους (δηλαδή, μην τρώτε κρέας), με άλλο 3 τοις εκατό να θεωρεί ότι είναι βίγκαν (δηλαδή, μην τρώτε ζωικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένου του κρέατος, του γάλακτος, των αυγών, και τα λοιπά).
Η ιστορία γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα όταν εξετάζετε ιδεολογικές διαφορές. Μεταξύ των φιλελεύθερων, το 11% είναι χορτοφάγοι, αλλά μόνο το 2% των συντηρητικών είναι χορτοφάγοι. (βλέπε παρακάτω σχήμα). Αυτή είναι μια εκπληκτική διαφορά, με τους φιλελεύθερους 5,5 φορές πιο πιθανό να είναι χορτοφάγοι σε σύγκριση με τους συντηρητικούς.
Δεδομένα Gallup 2018 σχετικά με το ποσοστό των χορτοφάγων και των βίγκαν ως συνάρτηση της πολιτικής ιδεολογίας
Πηγή: Δημιουργήθηκε από τον Gordon Hodson με βάση τα δεδομένα του Gallup
Μια παρόμοια διαφορά παρατηρείται για τους vegans: οι φιλελεύθεροι είναι 2,5 φορές πιο πιθανό να είναι vegan από τους συντηρητικούς (βλέπε σχήμα).
Προφανώς, η πολιτική ιδεολογία είναι πολύ ισχυρή πρόβλεψη της κατανάλωσης κρέατος.
Αυτό το σχέδιο έχει δύο σημαντικές επιπτώσεις. Πρώτον, η προηγούμενη έρευνά μας (Hodson & Earle, 2018) δείχνει ότι όσοι βρίσκονται στην πολιτική δεξιά είναι πιο πιθανό να επιστρέψουν στην κατανάλωση κρέατος επειδή αναφέρουν έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι συνδέονται με αυτούς που μοιάζουν με τον εαυτό τους (αυτό που αποκαλούμε «ομοφυλοφιλία»), οι φιλελεύθεροι τείνουν να κάνουν παρέα με τους φιλελεύθερους και οι συντηρητικοί τείνουν να κάνουν παρέα με συντηρητικούς. Ως εκ τούτου, οι φιλελεύθεροι θα βρουν πραγματικά περισσότερη κοινωνική υποστήριξη για το στόχο της αποφυγής της κατανάλωσης κρέατος στους κοινωνικούς τους κύκλους.
Δεύτερον, φαίνεται να υπάρχει κάτι σχετικά με την πολιτική αριστερά, και όχι μόνο σχετικά πιο αριστερά, που προβλέπει λιγότερη κατανάλωση κρέατος. Κοιτάξτε ξανά το σχήμα. Οι μέτριοι μοιάζουν πολύ με τους συντηρητικούς (και στην πραγματικότητα είναι λιγότερο πιθανό να είναι vegan από τους συντηρητικούς). Η «δράση» ή το «φαινόμενο» φαίνεται ότι οι φιλελεύθεροι (και όχι μόνο εκείνοι που είναι σχετικά πιο αριστεροί) καταναλώνουν λιγότερο κρέας από τους συντηρητικούς.
Ο συνολικός αριθμός των χορτοφάγων και των βίγκαν στις ΗΠΑ παραμένει λιγότερο από 10 τοις εκατό και αυτός ο αριθμός παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητος από τη δημοσκόπηση του Gallup το 2012 σχετικά με αυτό το θέμα. Υπάρχουν όμως σαφείς ενδείξεις ότι οι άνθρωποι γίνονται πολύ πιο ανοιχτοί στην ιδέα της κατανάλωσης λιγότερου κρέατος. Όπως σημειώνουν, «Οι πωλήσεις φυτικών τροφίμων αυξήθηκαν μόνο 8,1% το 2017 και ξεπέρασαν τα 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι και οι εναλλακτικές λύσεις φυτικών προϊόντων για γαλακτοκομικά προϊόντα αναμένεται σύντομα να αντιπροσωπεύουν το 40% των πωλήσεων γαλακτοκομικών ποτών”. Ακόμη και Η Tyson Foods, ο μεγαλύτερος παραγωγός κρέατος στις ΗΠΑ, κατέχει πλέον μερίδιο 5% στο Beyond Meat (εταιρεία τροφίμων με βάση τα φυτά). (δείτε επίσης Η ιστορία του Reuters).
Τι σημαίνει αυτό? Όπως γράψαμε προηγουμένως (Hodson & Earle, 2018, σελ. 79):
«Καθώς οι δίαιτες για χορτοφάγους και vegan γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς (Newport, 2012; Saner, 2016), η κοινωνική υποστήριξη θα γίνει πιο εμφανής και πιθανώς θα αποδυναμώσει το χάσμα αριστεράς-δεξιάς στο χάσιμο »πίσω στην κατανάλωση κρέατος.
Με βάση την προηγούμενη έρευνά μας, ένας ακόμη ισχυρότερος τρόπος για τη μείωση της διαφοράς αριστεράς-δεξιάς θα ήταν ενθαρρύνει όσους έχουν το δικαίωμα να μειώσουν την κατανάλωση κρέατος για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένων των ζώων δικαιώματα.