10 στοιχεία της σαφούς σκέψης

Πολλή μάθηση στην επιχείρηση και τη ζωή συμβαίνει απλά με την παρατήρηση. Η αυτόματη μάθηση (η γνώση που αποκτήθηκε χωρίς επίγνωση) βασίζεται στην εξοικείωση και την κλασική προσαρμογή. Η αυτόματη διαδικασία μάθησης μπορεί να προσελκύσει τους ανθρώπους σε προκατειλημμένη μάθηση. Η καλή στατιστική σκέψη μπορεί να βελτιώσει τις λογικές μας και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Η Στατιστική είναι η τέχνη της πραγματοποίησης αριθμητικών εικαστικών για προβληματικές ερωτήσεις (Wheelan, 2013).

1. Επίλυση του σωστού προβλήματος: Το πιο δύσκολο μέρος της επίλυσης προβλημάτων είναι η κατανόηση ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα πρέπει να είναι εφικτό (π.χ., να κολλήσει σε λάθος δουλειά ή σχέση). Εάν δεν είναι εφικτό, τότε είναι πρόβλημα βαρύτητας (Burnett & Evans, 2016). Το πρόβλημα της βαρύτητας είναι μια κατάσταση (μια περίσταση) ή ένα γεγονός της ζωής (π.χ. γήρανση). Δεν είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να λυθεί. Η μόνη απάντηση σε ένα πρόβλημα βαρύτητας είναι η αποδοχή.

2. Σχηματίστε μια υπόθεση:

Το πρώτο βήμα στη στατιστική σκέψη είναι ο σχηματισμός μιας υπόθεσης (μια μορφωμένη εκτίμηση). Για παράδειγμα, υποθέτουμε την ακόλουθη σχέση: τα παιδιά που μεγάλωσαν με πολλά βιβλία στο σπίτι τους τείνουν να κάνουν καλύτερα στο σχολείο. Ο στόχος είναι να παραποιηθεί η αρχική υπόθεση με παρατηρήσεις και πειράματα. Εάν αποτύχουμε να απορρίψουμε την μηδενική υπόθεση, την αποδεχόμαστε από προεπιλογή

3. Η υποκείμενη θεωρία: Κάθε παρατήρηση έχει περισσότερες από μία ερμηνείες. Οι παρατηρήσεις συνήθως δεν ανακοινώνουν το νόημά τους και συχνά προκαλούν εσφαλμένη ερμηνεία. Χρειαζόμαστε λοιπόν μερικές κατευθυντήριες θεωρίες που επιτρέπουν την επιλογή ενός λογαριασμού έναντι ενός άλλου. Για παράδειγμα, η έρευνα δείχνει ότι το εκπαίδευση και το εισόδημα των γονέων ενός μαθητή έχει σημαντικό αντίκτυπο στην επίδοση των μαθητών.

4. Η σχέση δεν είναι η ίδια με την αιτιώδη συνάφεια: Η αιτία είναι κάτι που παράγει ένα αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, το να περιβάλλετε παιδιά με πολλά βιβλία δεν τα κάνει απαραίτητα να διαβάσουν. Οι δύο μεταβλητές συσχετίζονται θετικά.

5. Συγχέοντας παράγοντας: Η σύγχυση είναι μια τρίτη μεταβλητή που δεν την υπολογίσατε. Αυτές οι μεταβλητές παραμορφώνουν τον πραγματικό αιτιώδη σύνδεσμο. Στο προηγούμενο παράδειγμα, και οι δύο μεταβλητές (η παρουσία βιβλίων και η ακαδημαϊκή απόδοση) πιθανώς προκαλούνται από μια τρίτη μεταβλητή, η οποία είναι η γονική εκπαίδευση.

6. Αντιστροφή στο μέσο όρο: Οι προηγούμενες επιδόσεις δεν αποτελούν εγγύηση για μελλοντικές επιδόσεις. Η στατιστική σκέψη μάς λέει ότι τυχόν αποκλίσεις πιθανόν να ακολουθούνται από αποτελέσματα που είναι πιο συνεπή με τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως αντιστροφή στο μέσο ή στο φυσιολογικό. Αυτό εξηγεί γιατί το νεοσύστατο μπέιζμπολ της χρονιάς είναι τόσο απογοητευτικό το δεύτερο έτος. Εάν θεωρήσουμε την απόδοση ως συνεχή μεταβλητή υποκείμενη σε μέση τιμή και διακύμανση, θα βιώσουμε κατανεμημένες παραστάσεις με ακραίες τιμές. Οποιοσδήποτε αριθμός άλλων πραγμάτων θα μπορούσε να λειτουργήσει για να ωθήσει το επίπεδο απόδοσης προς τα πάνω ή προς τα κάτω.

7. Η πιθανότητα δεν είναι ντετερμινιστική: Μας διαίσθηση δεν κατανοεί τη φύση της τυχαιότητας. Βλέπουμε μοτίβα όπου κανείς δεν μπορεί να υπάρχει. Για παράδειγμα, εάν ένα κέρμα εμφανιστεί πέντε φορές στη σειρά, οι άνθρωποι θα έχουν μια ισχυρή αίσθηση ότι το επόμενο flip είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί ουρές από τα κεφάλια. Κάθε flip είναι ένα ανεξάρτητο γεγονός. Ομοίως, μια πλημμύρα φέτος δεν λέει τίποτα για το αν θα πλημμυρίσει το επόμενο έτος.

8. Προετοιμαστείτε για το χειρότερο σενάριο: Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι είναι αυτοί που δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε ότι θα μπορούσαν να συμβούν. Ο φιλόσοφος Taleb (2012) συνιστά ότι για να λάβετε απόφαση πρέπει να εστιάσετε στις συνέπειες (τις οποίες μπορείτε να γνωρίζετε) παρά στην πιθανότητα (που δεν μπορείτε να ξέρετε). Όσο περισσότερη αβεβαιότητα αντιμετωπίζετε στο μέλλον, θα τα πάρετε καλά με τις επιλογές. Η ευκαιρία ευνοεί την ετοιμότητα. Μια σημαντική στρατηγική για τον στρατό είναι να επενδύσει στην ετοιμότητα και όχι στην πρόβλεψη.

9. Πίστη ενημέρωση: Φαίνεται να χρησιμοποιούμε την αντίληψη (τον τρόπο που εμφανίζονται τα πράγματα) για να καθοδηγήσουμε τις ενέργειές μας (Siegel, 2017). Σκεφτείτε αυτήν την προκαταλήψεις. Ένας δάσκαλος αντιλαμβάνεται ότι οι γυναίκες μαθητές είναι αδύναμες στα μαθηματικά. Κατά συνέπεια, θα περιμένει και θα απαιτήσει λιγότερα από αυτήν, και θα αντιληφθεί την απόδοσή της ως χειρότερη από έναν άνδρα μαθητή. Η αντιληπτική κρίση είναι μια μορφή πίστης. Εάν οι προηγούμενες πεποιθήσεις μας επηρεάζουν την εμπειρία μας, η εμπειρία μας μπορεί να συνεχίσει να ενισχύει αυτές τις ίδιες πεποιθήσεις. Η αποτυχία ενημέρωσης προηγούμενων πεποιθήσεων εξηγεί την ευσεβής σκέψη.

10. Γενίκευση: Μεγάλο μέρος της επιστημονικής έρευνας στοχεύει στην αποκάλυψη των αιτιών της ασθένειας σε επίπεδο πληθυσμού. Τελικά, θέλουμε να καταλάβουμε γιατί η ασθένεια εμφανίζεται σε άτομα (γιατί το άτομο Α έγινε ανθυγιεινό;). Δεν μπορεί κανείς να συνάψει απαραίτητα την ίδια σχέση από το επίπεδο της ομάδας στο ατομικό επίπεδο. Οι στατιστικές δεν παρέχουν ποτέ απόλυτη βεβαιότητα. Αντ 'αυτού, τα γεγονότα είναι γνωστά με βαθμούς αυτοπεποίθηση.