Μεταρρύθμιση του ξεπερασμένου συστήματος δοκιμών μας

Οι πιθανοί στόχοι της σχολικής μεταρρύθμισης περιλαμβάνουν το πρόγραμμα σπουδών (τι πρέπει να διδαχθεί), τη διδασκαλία (πώς γίνεται η διδασκαλία και ποιος το κάνει) και τη δοκιμή (τη μέθοδο με την οποία μετράται η μάθηση). Δεδομένου ότι έχω ήδη συζητήσει τις οδηγίες, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτήν την δόση για να συζητήσω τι πρέπει να αλλάξει σχετικά με τις δοκιμές, μια διαδικασία που είναι τόσο ξεπερασμένη όσο η ίδια η διδασκαλία στην τάξη.

Μεγάλο μέρος αυτής της απαρχαιότητας προκύπτει από τη συνεχιζόμενη εξάρτηση του κλάδου των εκπαιδευτικών δοκιμών από τις υποθέσεις βασίζεται στο κλασικό ψυχομετρικό μοντέλο που καλλιέργησε, και προήχθη από, πρώιμες προσπάθειες για ανάπτυξη δοκιμών του νοημοσύνη και ικανότητα. Υποθέσεις που μπορεί να ήταν αποδεκτές για κατασκευές που (α) είχαν άγνωστη αιτιολογία, (β) διέθεταν τομείς αντικειμένων που δεν μπορούσε να προσδιοριστεί εξαντλητικά, και (γ) θεωρήθηκε (λανθασμένα) ότι είναι σταθερό και αμετάβλητο εντολή. Εξίσου σημαντικής σημασίας, ένα τέλειο σκορ (ή σκορ μηδέν) στις προκύπτουσες δοκιμές δεν μπορούσε να ερμηνευθεί ποσοτικά γιατί ήταν αδύνατο για κάθε άνθρωπο να έχει επιτύχει τελειότητα (ή να στερείται εντελώς) των χαρακτηριστικών του ερώτηση.

Η σχολική μάθηση, από την άλλη πλευρά, δεν διαθέτει κανέναν από αυτούς τους περιορισμούς, αν και οι εμπορικές δοκιμές «επίτευξης» κατασκευάζονται σαν να συμβαίνει. Αυτό έχει αποδειχθεί πιο ατυχές, δεδομένου ότι οι πραγματικοί σκοποί των εκπαιδευτικών δοκιμών είναι να προσδιορίσουν πόσα από τα προγράμματα σπουδών έχει μάθει κάθε μαθητής και τι άλλο πρέπει να διδαχθεί (ή να ξαναδιδασκωθεί).

Πώς πρέπει να γίνουν οι δοκιμές της σχολικής μάθησης

Δεδομένου ότι γνωρίζουμε τι προκαλεί τη μάθηση (διδασκαλία) και τι πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία μας (το πρόγραμμα σπουδών), η αξιολόγηση της σχολικής μάθησης είναι δύσκολη επιστήμη. Υποθέτοντας ότι το χρονικό πλαίσιο των δοκιμών μας συνεχίζει να είναι σχολικό έτος, "το μόνο" που χρειαζόμαστε είναι:

1. Καθορίστε ολόκληρο το πρόγραμμα σπουδών στο δημοτικό σχολείο μέσω της χρήσης εκπαιδευτικών στόχων με αρκετή λεπτομέρεια για να επιτρέψετε τη σύνταξη πολλών τεστ αντικειμένων για κάθε στόχο.

2. Κατασκευάστε σχολικές δοκιμές μάθησης με κάποια υπερασπίστητη, διαφανή διαδικασία από αυτήν τη λίστα εκπαιδευτικών στόχων και αντικειμένων δοκιμής. Αυτές οι εξετάσεις μπορούν να βασίζονται σε μεμονωμένα ακαδημαϊκά θέματα (π.χ. μαθηματικά, κατανόηση ανάγνωσης) ή σε πιο εξειδικευμένα εκπαιδευτικά θέματα μέσα σε ένα θέμα (π.χ., λεξιλόγιο ανάγνωσης όρασης).

3. Διαχειριστείτε κάθε δοκιμή δύο φορές (κατά προτίμηση μέσω υπολογιστών, ώστε τα αποτελέσματα να είναι άμεσα διαθέσιμα, αποθηκεύεται με ασφάλεια, και διανέμεται κατάλληλα), μία φορά στην αρχή του έτους και μία φορά στο τέλος. (Δεν χρειάζεται να εκτιμηθούν οι ίδιοι στόχοι ή στοιχεία δύο φορές, διότι δεν είναι δύσκολο να διασφαλιστεί η ισοδυναμία εάν εφαρμόζονται οι ίδιες διαδικασίες δειγματοληψίας. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να διενεργούνται οι εξετάσεις δύο φορές κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, δεδομένου ότι το σχολείο έχει επί του παρόντος μικρό έλεγχο του τι συμβαίνει τους καλοκαιρινούς μήνες.)

Η διαφορά μεταξύ των αρχών του έτους και των αποτελεσμάτων των δοκιμών στο τέλος του έτους θα αντιπροσωπεύει το απόλυτο ποσό του προγράμματος σπουδών κάθε μαθητή που έχει μάθει κατά τη διάρκεια αυτού του έτους. Τα περισσότερα από αυτά θα είναι μια συνάρτηση της σχολικής διδασκαλίας, αν και υπάρχει (και πάντα θα υπάρχει) κάποιο σφάλμα που σχετίζεται με συμπεράσματα που βασίζονται σε βαθμολογία δοκιμών λόγω δειγματοληψίας, πώς μπορεί να έχει νιώσει ένας μαθητής κατά τη διάρκεια μιας από τις δοκιμαστικές συνεδρίες, έκθεση σε επιπλέον σχολικές οδηγίες και ούτω καθεξής Εμπρός. Καμία μέτρηση που έχει αναπτυχθεί ποτέ (σωματική, ψυχολογική ή εκπαιδευτική) δεν πραγματοποιείται χωρίς κάποιο βαθμό σφάλματος.)

Οι βαθμολογίες των δοκιμών που έχουν κατασκευαστεί με αυτόν τον τρόπο έχουν πολλά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, μερικά από τα οποία είναι:

1. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε τυπικές βαθμολογίες (όπως ισοτιμίες βαθμού, βαθμολογίες εκατοστημόριο και ούτω καθεξής). Όλοι αυτοί οι αλγεβρικοί χειρισμοί, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της κανονικής καμπύλης, χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την κατάταξη βαθμολογιών παραγγελίας για το σκοπό της σύγκρισής τους μεταξύ τους, κάτι που είναι απαραίτητο μόνο όταν μια δοκιμή δεν είναι σε θέση να μετρήσει την απόλυτη ποσότητα κάτι. Οι δοκιμές που αξιολογούν τη σχολική μάθηση πρέπει να είναι ικανές να παράγουν νόημα μηδενικά (υποδεικνύοντας κανένα από τα προγράμματα σπουδών δεν έχει μάθει) και τέλειος βαθμολογίες (δηλ. 100% γνώση του προγράμματος σπουδών). Με άλλα λόγια, οι βαθμολογίες που παράγονται από τέτοιες δοκιμές θα αντιπροσωπεύουν το ποσό της μάθησης που λαμβάνει χώρα. Για να τα μειώσετε σε μια απλή κατάταξη ταξινομημένη λίστα θα ήταν ανόητη.

2. Δοκιμές όπως αυτές έχουν άμεσες εκπαιδευτικές επιπτώσεις από μόνες τους, καθώς κάθε στοιχείο αντιπροσωπεύει ένα εκπαιδευτικός στόχος και ένα αντικείμενο που έχασε αντιπροσωπεύει επομένως μια συγκεκριμένη αδημοσίευτη έννοια που πρέπει να διδαχθεί (ή εκ νέου διδασκαλία). Η πιο σημαντική μονάδα ανάλυσης γίνεται επομένως συχνά η απάντηση ενός μεμονωμένου μαθητή σε κάθε μεμονωμένο αντικείμενο.

3. Επειδή όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (δάσκαλοι, γονείς και μαθητές) θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση και στα δύο εκπαιδευτικά στόχους που πρέπει να διδαχθούν και τα είδη των αντικειμένων που θα χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της μάθησης: (α) εκπαιδευτικοί πρέπει διδάσκω το τεστ και θα πρέπει να χρησιμοποιεί ψευδείς δοκιμές με βάση παρόμοια (αλλά όχι πανομοιότυπα) στοιχεία για να εξακριβώσει ποιοι μαθητές έχουν καταφέρει να μάθουν ποιοι στόχοι αμέσως μετά τη διδασκαλία · (β) οι γονείς θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να αξιολογούν την πρόοδο των παιδιών τους κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους · και (γ) οι μαθητές θα εξοικειωθούν τόσο με τη διαδικασία δοκιμών όσο και με τους τύπους αντικειμένων που θα αντιμετωπίσουν στο τέλος του έτους.

4. Πόροι όπως αυτοί (δηλαδή, η ύπαρξη μιας ολοκληρωμένης μετάφρασης του προγράμματος σπουδών μέσω εκπαιδευτικών στόχων, καθένας από τους οποίους που θα συνοδεύονταν από δείγματα στοιχείων δοκιμής) θα μπορούσαν επίσης να επιταχύνουν την ανάπτυξη συμπληρωματικού λογισμικού ψηφιακής διδασκαλίας συμπληρωματική διδασκαλία ανθρώπου πιο αποτελεσματική, και να μειώσει τα αποτελέσματα των διαφορικών δεξιοτήτων λήψης δοκιμών που συμβάλλουν στο κοινωνικοοικονομικό χάσμα δοκιμών.

Από την άποψή μου, το μόνο αναπάντητο ερώτημα είναι γιατί πρέπει να υπάρχει αντίσταση, εκτός της βιομηχανίας δοκιμών, να αντικαταστήσει μια τέτοια διαδικασία με το παρωχημένο μοντέλο δοκιμών μας.

Για μια πιο ολοκληρωμένη συζήτηση για τις σχολικές δοκιμές, ανατρέξτε στο Κεφάλαιο Οκτώ από ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ ΣΤΟ ΑΠΟΤΥΧΙΟ: Αλλαγή στην υπόθεση για την εκπαίδευση (Oxford University Press) [[email protected]]