Ποια είναι η Μεγάλη Παραίτηση;

Ας είμαστε ειλικρινείς. Όλοι έχουμε φανταστεί να εγκαταλείψουμε τη δουλειά μας και να ξεκινήσουμε μια εναλλακτική καριέρα μονοπάτι σε ένα παράλληλο σύμπαν. Ίσως να είσαι κάηκε από την τρέχουσα εργασία σας, δυσκολεύεστε να επιτύχετε την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ή συνειδητοποιείτε από μεσα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ τις απεριόριστες δυνατότητες για την έναρξη των δικών σας επιχειρηματικών εγχειρημάτων. Αντιμέτωποι με μια μετατόπιση της κανονικότητας καθώς βγαίνουμε από το COVID 19 κρίση και κυριευμένοι από τα ανησυχητικά κύματα της γεωπολιτικής αβεβαιότητας, πολλοί άνθρωποι άρχισαν να αναλογίζονται το δίλημμα της επιλογής και του νοήματος της ζωής. Το υπαρξιακό ανησυχία έχουμε εργαστεί ακατάπαυστα για να μείνουμε μακριά έχει εισχωρήσει ξανά στη συνείδησή μας. Η «Μεγάλη Παραίτηση» ή η «Μεγάλη Αναθεώρηση», είναι ένα φράγμα που παραβιάζεται από τη συγκρουσιακή δύναμη του κοινωνικού χάους και την αναζήτηση ευκαιριών και ανάπτυξης.

Η μεγάλη παραίτηση και επαγγελματική εξουθένωση

Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ (2021), ο αριθμός των παραιτήσεων έφτασε στο ιστορικό υψηλό όλων των εποχών το 2021 από το 2001, με σχεδόν 47 εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείπουν οικειοθελώς τις δουλειές τους το 2021. Είναι πιθανό ότι ο COVID-19 παρείχε ένα μοναδικό παράθυρο και χώρο για πολλούς να επαναξιολογήσουν τις προσωπικές τους προτεραιότητες και την καριέρα τους επιλογές, δίνοντας τη δυνατότητα στα άτομα να εκφράσουν τις προκλήσεις και τις απογοητεύσεις τους στην εργασία αντί να αποδέχονται το καθεστώς quo. Η υποχρεωτική εντολή για εργασία από το σπίτι (WFH) έγινε ο καταλύτης για μια επανάσταση στο χώρο εργασίας. ενώ μερικοί άνθρωποι έχουν βιώσει τη θετική επίδραση της WFH, με αυξημένη αυτονομία και αυτο-ηγεσία που συσχετίστηκαν με ευνοϊκά αποτελέσματα της WFH (Galanti et al., 2021), άλλοι ένιωσαν συγκλονισμένοι από την έλλειψη πρόσβασης σε έναν ιδιωτικό χώρο εργασίας καθώς αντιμετώπιζαν τις οικογενειακές υποχρεώσεις με τις εργασιακές απαιτήσεις.

Ενώ η επαγγελματική εξουθένωση (Freudenberger, 1974) παραπέμπει σε συναισθήματα εξάντλησης και εξάντλησης που μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένο άγχος και κατάθλιψη (Hakanen & Schaufeli, 2012), η εργασιακή δέσμευση (Kahn, 1990) είναι το αντίδοτο, που ορίζεται από μια δυναμωτική αίσθηση σθένους και αφοσίωσης στη δουλειά κάποιου. Σε μια μετα-ανάλυση που συγκεντρώνει τα ερευνητικά αποτελέσματα σχετικά με την επαγγελματική εξουθένωση, οι Lee & Ashforth (1996) διαπίστωσαν ότι οι απαιτήσεις εργασίας (δηλαδή, πτυχές της εργασίας που απαιτούν σωματικές, συναισθηματική ή γνωστική προσπάθεια) ήταν καλύτερος προγνωστικός παράγοντας εξουθένωσης από τους πόρους εργασίας (δηλαδή, οργανωτική υποστήριξη, φυσικοί και συναισθηματικοί πόροι που βοηθούν διευκολύνουν την εργασία στόχους και προσωπική/επαγγελματική ανάπτυξη). Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι απαιτήσεις εργασίας παρέμειναν σταθερές, αν όχι αυξημένες για πολλούς εργαζόμενους, ενώ οι πόροι εργασίας παρέμειναν σε παρόμοιο επίπεδο. Μια ανισορροπία μεταξύ εργασιακών απαιτήσεων και πόρων είναι πιθανό να αφήνει πολλούς να αισθάνονται ανεκπλήρωτοι και συγκλονισμένοι, προσωπικά και επαγγελματικά, καθώς περνάμε η μία μετά την άλλη κοινωνική κρίση. Για να περιορίσετε τον αρνητικό αντίκτυπο της ζήτησης εργασίας, εξετάστε το ενδεχόμενο να αυξήσετε το επίπεδο αυτονομίας στην εργασία για να μετριαστείτε φόρτο εργασίας και αναζητήστε επόπτες ή συναδέλφους για συναισθηματική και επαγγελματική υποστήριξη (Ξανθοπούλου et al., 2007).

Η στάση της εργασιακής κουλτούρας μετατοπίζεται από το Gen Y στο Gen Z

Ένα άλλο ισχυρό ρεύμα που σχετίζεται με τη Μεγάλη Παραίτηση είναι ίσως η αλλαγή στάσης απέναντι στην εργασία από το Gen Y στο Gen Z. Η γενιά Y, γνωστή και ως Millennials, περιλαμβάνει όσους γεννήθηκαν μεταξύ 1980 και 1996. Η έρευνα δείχνει ότι οι Millennials τείνουν να αλλάζουν δουλειά πιο συχνά από τις προηγούμενες γενιές (Gibson, Greenwood, Murphy, 2009), ίσως λόγω των επιχειρηματικών στάσεων που οδηγούνται από την επιθυμία για αυτονομία και πρακτορείο.

Ξεχωρίζοντας από τις προηγούμενες γενιές, άτομα από τη Gen Z (δηλαδή, όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1997 και αρχές της δεκαετίας του 2010) παρακινούνται λιγότερο από την ασφάλεια ή την αποζημίωση της εργασίας αλλά μάλλον από την εργασιακή ικανοποίηση (Kuzior, Kettler, & Rab, 2022). Σε μια έρευνα έρευνας που εξετάζει τους λόγους των εργαζομένων για μια αλλαγή εργασίας, οι κορυφαίοι λόγοι σχετίζονται με την έλλειψη συμμετοχής στο στο χώρο εργασίας και δεν αισθάνεται ότι εκτιμάται από τον οργανισμό ή τη διοίκηση (De Smet, Dowling, Mugayar-Baldocchi και Schaninger, 2021). Φαίνεται ότι η αμοιβή και η ασφάλεια της εργασίας γίνονται λιγότερο σημαντικοί παράγοντες σε σύγκριση με τους σχεσιακούς παράγοντες εργασία, καθώς υπάρχει μια αλλαγή στάσης προς την εργασία ως πηγή νοήματος και σύνδεσης παρά ως απλό μέσο για μια τέλος.

Σε ένα Επιχειρηματική Επιθεώρηση του Χάρβαρντ άρθρο, οι ειδικοί πρότειναν ότι αυτό που βλέπουμε ως Μεγάλη Παραίτηση πιθανότατα ενεργοποιείται από πέντε Rs, συμπεριλαμβανομένων συνταξιοδότηση, μετεγκατάσταση, επανεξέταση, αναδιάταξη και απροθυμία, με κάθε παράγοντα να σχετίζεται με μια σειρά αποτελεσμάτων που ευθύνονται για την τρέχουσα τάση της αγοράς εργασίας: Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται με υψηλότερους ρυθμούς, η WFH έχει παράσχει στους ειδικευμένους εργαζομένους την ευκαιρία να μετεγκατασταθούν, περισσότεροι άνθρωποι έχουν αρχίσει να ξανασκεφτούν επαγγελματίας Ταυτότητα, η διαπραγματευτική ισχύς έχει αυξηθεί καθώς οι εργαζόμενοι αλλάζουν θέσεις εργασίας εντός του κλάδου αντί να εγκαταλείψουν εντελώς την αγορά εργασίας, καθώς και ο δισταγμός να επιστρέψουν στην προσωπική εργασία.

Με συνεχείς εγχώριες και διεθνείς κρίσεις και περιορισμένες κοινωνικές δεσμεύσεις και περισπασμούς, αναζητούμε μια αίσθηση ολοκλήρωσης στο επαγγελματική ταυτότητα και ερώτημα αν «εργαζόμαστε για να ζήσουμε ή ζούμε για να εργαζόμαστε». Ένας μέντοράς μου είπε κάποτε, «Ψυχική υγεία είναι να έχεις επιλογές." ο ελεύθερη βούληση Η επιλογή ορίζει την ανθρωπιά μας. το να μπορείς να επιλέξεις σημαίνει να ονειρεύεσαι για ένα καλύτερο μέλλον.

Η Μεγάλη Παραίτηση, ή μάλλον το Great Rethink, είναι ένα πρωτοφανές κίνημα που σηματοδοτεί τη συλλογική μας αναζήτηση για νόημα και αυτονομία. Κατά τη διάρκεια του COVID-19, σπάσαμε την παγίδευση του κοινωνική απομόνωση μέσω εικονικής σύνδεσης και ενασχόλησης με το δικό μας δημιουργικότητα. Και τώρα, αμφισβητούμε το νόημα της εργασίας και αναδιαμορφώνουμε την εργασιακή κουλτούρα με μια μεταβαλλόμενη στάση.