Σχετικά με τη χάραξη μιας σαφέστερης γραμμής μεταξύ τιμών και δεδομένων
Στο βιβλίο μου, Πιο υγιείς, πρότεινα ότι το έργο της δημόσιας υγείας εξυπηρετείται καλύτερα όχι μόνο από τη δημιουργία δεδομένων αλλά και με την προώθηση των αξιών, και ότι η θετική αλλαγή συμβαίνει στη διασταύρωση της επιστήμης και των αξιών.
Διαμορφώνουμε έναν πιο υγιή κόσμο χτίζοντας μια βάση γνώσης ενώ εργαζόμαστε στο πλαίσιο της ευρύτερης κουλτούρας για την προώθηση των αξιών της δημόσιας υγείας. Αυτό σημαίνει εργασία για την οικοδόμηση συλλογικής δέσμευσης με τους θεμελιώδεις καθοριστικούς παράγοντες της υγείας — το κοινωνικό, το πολιτικό, το εμπορικό, περιβαλλοντικές και τεχνολογικές δυνάμεις που διαμορφώνουν την υγεία των πληθυσμών—με ιδιαίτερη μέριμνα για το πώς αυτές οι δυνάμεις επηρεάζουν τους περιθωριοποιημένους και ευάλωτοι.
Αυτές είναι οι αξίες μας, οι πρώτες αρχές του κλάδου μας. Η διαμόρφωση ενός πιο υγιούς κόσμου είναι τόσο έργο αυτών των αξιών όσο και των δεδομένων μας.
Εξισορρόπηση της γενιάς της επιστήμης με την προώθηση των αξιών
Για να λειτουργήσει αυτή η ισορροπία επιστήμης και αξιών, πρέπει να έχουμε αξιοπιστία και στους δύο τομείς. Αυτό σημαίνει να χαράξουμε μια σαφή γραμμή μεταξύ της γενιάς της επιστήμης και της προώθησης των αξιών μας. Χρειαζόμαστε την επιστήμη μας να αντικατοπτρίζει μια διαδικασία λογικής και ανάλυσης, να είναι όσο το δυνατόν πιο απαλλαγμένη από τις προκαταλήψεις και τις προτεραιότητες που μπορούν να επηρεάσουν τα συμπεράσματά μας μακριά από τα ευρήματα του καθαρού εμπειρισμού. Ταυτόχρονα, πρέπει να παραμείνουμε σταθεροί στις αξίες μας. Δεν πρέπει να φοβόμαστε την ηθική διαύγεια στις δηλώσεις και τις πράξεις μας.
Ωστόσο, δεν πρέπει επίσης να φοβόμαστε την επιστήμη που μπορεί να οδηγήσει σε συμπεράσματα που έρχονται σε αντίθεση ή περιπλέκουν τις προτιμώμενες αφηγήσεις μας και τις αξίες που αντικατοπτρίζουν αυτές οι αφηγήσεις. Είναι σημαντικό να διατηρούμε μια διάκριση μεταξύ της επιστήμης μας και των αξιών μας, παρόλο που παραμένουμε προσηλωμένοι στη διαμόρφωση ενός πεδίου που βασίζεται και στα δύο.
Πρόβλημα αξιοπιστίας της δημόσιας υγείας
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην παρούσα στιγμή, καθώς η δημόσια υγεία αντιμετωπίζει πρόβλημα αξιοπιστίας. Αμερικανοί αναφέρουν χαμηλότερη εμπιστοσύνη στη δημόσια υγεία στον απόηχο της πανδημίας, και περίπου 30 πολιτείες έχουν ψηφίσει νόμους περιορίζοντας την αρχή της δημόσιας υγείας, κινήσεις που υποστηρίζονται εν μέρει από μια αντίδραση στην υπέρβαση της δημόσιας υγείας —πραγματική και αντιληπτή— κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αυτό το πρόβλημα αξιοπιστίας πρέπει να αποτελεί κεντρικό ενδιαφέρον για την κοινότητα της δημόσιας υγείας. Δείχνει σε ένα επίπεδο δυσπιστία που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την ικανότητά μας να αναλάβουμε ενέργειες που προάγουν την υγεία του κοινού στο μέλλον.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό το πρόβλημα. Σίγουρα, ένας από τους λόγους ήταν η εσκεμμένη διάδοση παραπληροφόρησης σχετικά με τη δημόσια υγεία και μια συντονισμένη προσπάθεια κακοπιστών παραγόντων να δυσφημήσουν το έργο μας για πολιτικό όφελος. Αυτές οι προσπάθειες αντικατοπτρίζουν μια προσπάθεια υπονόμευσης τόσο της επιστήμης όσο και των αξιών της δημόσιας υγείας και θέτουν ένα αναμφισβήτητο πρόβλημα για το έργο μας.
Είναι σημαντικό να το αναγνωρίσουμε αυτό, να είμαστε ξεκάθαροι σχετικά με την πρόκληση που αντιπροσωπεύει. Ποτέ όμως δεν ένιωσα άνετα να δείχνω με το δάχτυλο τον «εχθρό» ως μέσο προώθησης του έργου της δημόσιας υγείας. Αν και αναγνωρίζω ότι υπάρχουν εκείνοι που έχουν προθέσεις που έρχονται σε αντίθεση με τις δικές μας, και ενώ είμαι σαφής σχετικά με την ανάγκη να αντισταθούμε σε αυτό, με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο τι εμείς κάνει, προς το τέλος της βελτίωσης ως πεδίου. Και ένας τομέας στον οποίο μπορούμε πράγματι να τα καταφέρουμε καλύτερα είναι να στηρίξουμε τη διάκριση μεταξύ της επιστήμης μας και των αξιών μας για να βελτιώσουμε τη θέση μας στο κοινό και την ακεραιότητα των προσπαθειών μας.
Η ένταση μεταξύ της επιστήμης και των αξιών μας
Γιατί μερικές φορές αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε μια διάκριση μεταξύ της επιστήμης μας και των αξιών μας; Είναι δυνατό να δούμε πώς αυτή η πρόκληση διαμορφώνεται από τη φύση της ίδιας της επιστήμης μας. Η δημόσια υγεία ασχολείται συχνά με τις κοινωνικές επιστήμες. Κατά την ενασχόλησή μας με τις κοινωνικές επιστήμες, μπορούμε να βρούμε τον εαυτό μας να κάνει δουλειά που είναι γεμάτη με βάση τις αξίες - όπου αυτό που πιστεύουμε ως ένα πεδίο μάς ωθεί προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση πολιτικής, αλλά όπου πρέπει ακόμα να ασκούμε εμπειρικά, ανοιχτά σε όλα τα πιθανά συμπεράσματα ανάλυση.
Αυτή η ένταση είναι ξεκάθαρα παρούσα στην επιδημιολογία, τον πυρήνα της επιστημονικής μου έρευνας. Πολλοί κλάδοι της επιδημιολογίας βασίζονται στη μελέτη ασθενειών (π.χ., επιδημιολογία καρκίνου, επιδημιολογία μολυσματικών ασθενειών). Κεντρικός στόχος αυτής της περιοχής μελέτης είναι η εύρεση των αιτιών αυτών των ασθενειών, ώστε να μπορούμε να παρέμβουμε για την υποστήριξη της υγείας.
Αυτή η εστίαση συνέβαλε στην κατανόηση, υποστηριζόμενη από ένα βάρος εμπειρικών στοιχείων, ότι οι βαθύτερες αιτίες της νόσου δεν σταματούν στις βιολογικές διεργασίες από τις οποίες αναδύεται η ασθένεια. Εάν δεσμευόμαστε να ακολουθούμε τα δεδομένα όπου κι αν οδηγούν, αναπόφευκτα μας οδηγούν στις κοινωνικές συνθήκες που δημιουργούν ένα πλαίσιο για την επικράτηση της ασθένειας. Αυτό ενημέρωσε την εμφάνιση άλλων κλάδων της επιδημιολογίας —κοινωνική επιδημιολογία, επιδημιολογία πορείας ζωής, περιβαλλοντική επιδημιολογία, κ.λπ.—οι οποίοι επικεντρώνονται στο πώς αυτές οι συνθήκες διαμορφώνουν την υγεία. Ακριβώς όπως τα δεδομένα από την «κλασική» επιδημιολογία δείχνουν τη σημασία της ενασχόλησης με αυτές τις καταστάσεις, τα δεδομένα που δημιουργούνται από αυτά τα νέα πεδία επισημαίνουν την ανάγκη για ορισμένες πολιτικές και πολιτικές προτεραιότητες ως το κλειδί για τη βελτίωση των φτωχών υγεία.
Η ευθύνη μας να συνειδητοποιήσουμε την προκατάληψη
Κατά τη γνώμη μου, αυτό μας αφήνει σε ένα μέρος όπου έχουμε επιπλέον ευθύνη να γνωρίζουμε τις προκαταλήψεις μας και να διασφαλίσουμε ότι η επιστήμη μας διεξάγεται όσο το δυνατόν πιο απαθή. Καθώς επανεξετάζουμε τα βασικά φιλοσοφικά θεμέλια του τομέα μας, είναι σημαντικό να συμπεριλάβουμε μια ειλικρινή ματιά στο την αλληλεπίδραση της επιστήμης και των αξιών, την ανάγκη για ισορροπία μεταξύ τους και τις συνέπειες της αποτυχίας επίτευξης το. Οι αξίες μας κατευθύνονται προς τον καλύτερο, πιο υγιή κόσμο που επιθυμούμε να δούμε, αλλά για να φτάσουμε εκεί απαιτείται να κάνουμε ένα προσεκτικό βήμα τη φορά. Πρέπει να το γνωρίζουμε σχολαστικά τις προκαταλήψεις μας, υπολογιστείτε μαζί τους και διεξάγετε επιστήμη που να ανταποκρίνεται στον έλεγχο όλων όσων ασχολούνται με αυτήν.
Αυτή η ανάρτηση εμφανίζεται επίσης στο Substack.