Οι διαφορές μεταξύ επιφανειακής και αυθεντικής περιέργειας
Tim Mossholder / Unsplash
Δεν υπάρχει έλλειψη πληροφοριών στην ψηφιακή εποχή. Αυτή η υπερφόρτωση συχνά αποτελείται από πληροφορίες που, αν και στιγμιαία ενδιαφέρουσες, έχουν μικρή μακροπρόθεσμη αξία ή συνάφεια με τη ζωή μας. Μεγάλο μέρος αυτού του περιεχομένου καθοδηγείται από αλγόριθμους που έχουν σχεδιαστεί για να αποτυπώνουν το δικό μας προσοχή αντί να εμπλουτίσουμε την κατανόησή μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε την επιφανειακή δέσμευση και την περιέργεια και να τη διακρίνουμε από την αυθεντική έρευνα.
Για παράδειγμα, σε ένα περιβάλλον βιβλιοθήκης, οι άνθρωποι αναζητούν ενεργά πληροφορίες, περιηγούνται φυσικά στους διαδρόμους και επιλέγοντας βιβλία που ευθυγραμμίζονται με τα συγκεκριμένα ενδιαφέροντά τους ή τις ανάγκες τους. Αυτή η διαδικασία απαιτεί μια σκόπιμη προσπάθεια και μια σαφή πρόθεση, καθιστώντας την πράξη της μάθησης πιο σκόπιμη και αυτοκατευθυνόμενη.
Αντίθετα, η παθητική κατανάλωση δεν έχει το βάθος και την εστίαση της ενεργητικής επιλογής του τι να μάθει ή να εξερευνήσει. Η κατανόηση αυτής της διάκρισης είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση μιας πιο ενεργητικής και σκόπιμης προσέγγισης στην κατανάλωση πληροφοριών, μια προσέγγιση που πραγματικά αντανακλά και εξυπηρετεί τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα και τους μαθησιακούς στόχους.
Εδώ είναι δύο πράγματα που πρέπει να καταλάβετε σχετικά με το πώς η αυθεντική περιέργεια κάνει τη μάθηση ευκολότερη, ενώ η επιφανειακή δέσμευση οδηγεί συχνά σε γρήγορη λήθη και σε ακατάστατη κατάσταση του μυαλού.
1. Η περιέργεια είναι κάτι περισσότερο από μια ώθηση για νέες πληροφορίες
Α 2015 μελέτη δημοσιευτηκε σε Νευρώνας προσφέρει μια νέα προοπτική για την περιέργεια, αποκαλύπτοντας την πολυπλοκότητά της και αμφισβητεί τις παραδοσιακές απόψεις της ως απλώς μια επιφανειακή ώθηση για νέες πληροφορίες. Υπογραμμίζει τους περιορισμούς των άκαμπτων ορισμών και ταξινομήσεων, υποστηρίζοντας μια ευρύτερη, πιο περιεκτική κατανόηση της περιέργειας ως ένα πολύπλευρο ψυχολογικό φαινόμενο. Αυτή η διευρυμένη άποψη είναι κρίσιμη για να αντιπαραβάλει τη ρηχή φύση της επιφανειακής ενασχόλησης με την πιο πλούσια, πιο ουσιαστική εμπλοκή της αυθεντικής περιέργειας.
Η αυθεντική περιέργεια, όπως προτείνει η μελέτη, δεν αφορά μόνο την αναζήτηση απαντήσεων, αλλά περιλαμβάνει μια βαθύτερη γνωστική διαδικασία που ενσωματώνει τη μάθηση με άλλες νοητικές λειτουργίες, όπως η αναγνώριση ανταμοιβής και λήψη αποφάσης. Είναι μια ενεργή, σκόπιμη επιδίωξη γνώσης που υπερβαίνει την παθητική απορρόφηση πληροφοριών, συχνά καθοδηγούμενη από ψηφιακούς αλγόριθμους. Αυτή η μορφή περιέργειας αφορά το να κάνουμε ερωτήσεις που έχουν απήχηση με τις προσωπικές μας εμπειρίες και ενδιαφέροντα.
Επιπλέον, η προσέγγιση της μελέτης για την κατανόηση της περιέργειας μέσα από διάφορους φακούς - από την εξελικτική της οφέλη για τις νευρολογικές του βάσεις — υπογραμμίζει τη σημασία της περιέργειας στη μάθηση επεξεργάζομαι, διαδικασία. Υποδηλώνει ότι η γνήσια περιέργεια ενεργοποιεί τα συστήματα μάθησης στον εγκέφαλο, ενισχύοντας τόσο την απόκτηση όσο και τη διατήρηση της γνώσης.
Ουσιαστικά, το σωστά Οι ερωτήσεις στη μάθηση είναι αυτές που πηγάζουν από μια περιέργεια βαθιά ριζωμένη στα γνωστικά και συναισθηματικά μας πλαίσια, που οδηγεί σε μια πιο βαθιά και διαρκή κατανόηση του κόσμου γύρω μας. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη φευγαλέα και συχνά αποσπαστική φύση της επιφανειακής περιέργειας, η οποία τείνει να μην έχει βάθος και προσωπική συνάφεια, εμποδίζοντας τελικά την αποτελεσματική μάθηση και πληροφόρηση κράτηση.
ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ
- Γιατί η εκπαίδευση είναι σημαντική
- Βρείτε έναν Παιδοθεραπευτή
2. Τα συναισθήματά μας παίζουν βασικό ρόλο στη διατήρηση πληροφοριών
Με βάση τα ευρήματα του 2017 μελέτη δημοσιευτηκε σε Σύνορα στην Ψυχολογία, γίνεται προφανές ότι η συναισθηματική μας δέσμευση με το υλικό επηρεάζει σημαντικά το πόσο καλά το θυμόμαστε. Η μελέτη αποκαλύπτει ότι τα συναισθηματικά γεγονότα όχι μόνο θυμούνται με μεγαλύτερη σαφήνεια και ακρίβεια, αλλά και για μεγαλύτερες περιόδους σε σύγκριση με ουδέτερα γεγονότα. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ενσωμάτωση της γνωστικής και συναισθηματικής νευρικός δίκτυα. Βασικές περιοχές του εγκεφάλου όπως η αμυγδαλή, ο ιππόκαμπος και οι διάφοροι φλοιοί εμπλέκονται στην ενίσχυση της επεξεργασίας και της ενοποίησης των συναισθηματικά φορτισμένων ερεθισμάτων.
Η μελέτη υπογραμμίζει πώς ο προμετωπιαίος φλοιός παίζει ρόλο στην ενίσχυση των γνωστικών λειτουργιών που είναι ζωτικής σημασίας για τη μνήμη εργασίας και μακροπρόθεσμη μνήμη σχηματισμός. Αυτό απεικονίζει την περίπλοκη σχέση μεταξύ της συναισθηματικής εμπλοκής και της αποτελεσματικότητας της μάθησης και της διατήρησης της μνήμης.
Ουσιαστικά, η μελέτη υποστηρίζει την ιδέα ότι η συναισθηματική εμπλοκή στη μάθηση δεν είναι ένας περιφερειακός παράγοντας, αλλά ένα κεντρικό στοιχείο του τρόπου με τον οποίο επεξεργαζόμαστε και διατηρούμε τις πληροφορίες. Αυτή η αντίληψη έρχεται σε αντίθεση με τη φύση της επιφανειακής δέσμευσης, η οποία συχνά στερείται το συναισθηματικό βάθος που απαιτείται για ισχυρή μάθηση και διατήρηση, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη για εκπαιδευτικές προσεγγίσεις που εμπλέκουν ενεργά τα συναισθήματα των μαθητών και κίνητρα.
συμπέρασμα
Η εμπειρία της περιέργειας από μόνη της δεν εγγυάται μάθηση ή διατήρηση. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η περιέργεια είναι μια απόχρωση συναισθημα, με το υποκείμενο κίνητρο είναι συχνά πιο σημαντικό από το ίδιο το θέμα. Η παθητική κατανάλωση περιεχομένου μπορεί να δώσει μια φευγαλέα αίσθηση σοφία, αλλά χωρίς να το συσχετίζουμε με τις προσωπικές μας εμπειρίες και συναισθήματα, αυτό το συναίσθημα είναι συχνά προσωρινό. Η αληθινή μάθηση προκύπτει όταν η περιέργεια ευθυγραμμίζεται με τα γνήσια ενδιαφέροντά μας και τους συναισθηματικούς μας συντονισμούς, μετατρέποντας τη φευγαλέα περιέργεια σε διαρκή γνώση.